เครื่องมือหรืออาวุธที่มีใช้มาแต่ยุคก่อนประวัติศาสตร์ ในการสับ ตัด ฟัน ผ่า วัตถุสิ่งของ ทำมาจากหินกรวดแม่น้ำ และหินประเภทต่างๆ ตามแหล่งวัตถุดิบที่แตกต่างกันในแต่ละภูมิประเทศ นำมากะเทาะจนเกิดเป็นคม มีลักษณะที่กะเทาะหยาบๆ ในยุคแรกๆ แล้วพัฒนารูปแบบที่หลากหลาย จนถึงการฝนขัดที่ผิวหินและคมจนเรียบสวยงาม อาจใช้ประกอบด้ามจับที่ทำด้วยไม้ หรือไม่มีด้ามที่เรียกว่าขวานกำปั้น
อ้างอิง:
สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร. ศัพทานุกรมโบราณคดี. กรุงเทพฯ: สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร, 2550.
ภาพจาก พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติบ้านเชียง
อ้างอิง:
สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร. ศัพทานุกรมโบราณคดี. กรุงเทพฯ: สำนักโบราณคดี กรมศิลปากร, 2550.